***نسیم معرفت***

در روایات فراوانی گفته شده است: درآستانه ظهور حضرت مهدی (عَجَّلَ اللهُ تَعالَی فَرَجَهُ الشَّریفَ) ، جنگ‏ های خونین ‏فراوانی رخ خواهد داد که جمعیت بسیاری از مردم به قتل خواهند رسید. از این مرگ به عنوان «مرگ سرخ» یاد شده است.

** عَن أَمیرِ المُؤمِنینَ   ( عَلَیهِ السَّلامُ )  قال : بَیْنَ یَدَیِ القائِمِ مَوْتٌ اَحْمَرُُّ وَ مَوْتٌ اَبْیَضٌ وَ جَرادٌ فی حینِهِ وَ جَرادٌ فِی غَیرِ حینِهِ اَحْمَرُُّ کَاَلْوانِ الدَّمِ فَاَمّا المُوتُ الاَحْمرُّ فَالسَّیفُ وَ اَمّا المَوتُ الاَبیَضُ فَالطّاعُونُ .

[وَ تَدُلُّ عِبارَةُ (بَینَ یَدَیِ القائِمِ) عَلَى أَنَّ هذِهِ الحَربَ وَ المَوتَ الأَحمَرَ تَکُونُ قَریبَةََ جِدّاً مِن ظُهُورِ المَهدِیّ ( عَلَیهِ السَّلامُ ) . وَ لا یُعَیِّنُ الحَدیثُ مَکانَ وُقُوعِها.]

حضرت امیرالمؤمنین علی   ( عَلَیهِ السَّلامُ )  فرمود : نزدیک زمان قائم  ( عَلَیهِ السَّلامُ ) دو نوع مرگ وجود دارد مرگ سرخ و مرگ سفید و ملخ هائی که  برنگ  خون بوده و گاه و بیگاه آشکار می شوند امّا مرگ سرخ یعنی شمشیر و مرگ سفید طاعون است .

[عبارتِ «نزدیک زمان قائم ع » دلالت دارد که این جنگ و مرگ سرخ خیلی نزدیک به ظهور حضرت مهدی ( عَلَیهِ السَّلامُ )  اتفاق می افتد , امّا روایت , محل وقوع آن را تعیین نکرده است]

اَلإرشادُ لِشَیخِ المُفید: 405،   اَلغَیبة لِشَیخِ الطُّوسِی: 277  - کتابُ الغَیبة، ص 438، ح 430.

وَ عَنِ الإِمامِ الباقِرِ    ( عَلَیهِ السَّلامُ )  قال: لا یَقُومُ الْقائِمُ اِلاّ عَلی خَوْفٍ شَدیدٍ مِنَ النّاسِ وَزَلازِلَ وَفِتْنَةٍ وَبَلاءٍ یُصیبُ النّاسَ وَطاعُونٍ قَبْلَ ذلِکَ وَسَیْفٍ قاطِعٍ بَیْنَ الْعَرَبِ وَاخْتِلافٍ شَدیدٍ بَیْنَ النّاسِ وَتشْتیتٍ فی دینِهِمْ وَتَغْییرٍ فی حالِهِمْ حَتّی یَتَمَنَّی الْمُتَمَنّی الْمَوْتَ صَباحا وَمَساءً مِنْ عِظَمِ ما یَری مِنْ کَلْبِ النّاسِ وَاَکْلِ بَعْضِهِمْ بَعْضا ....

حضرت قائم   ( عَلَیهِ السَّلامُ )   قیام نمی کند، مگر در حال ترس شدید مردم و زلزله ها و فتنه و بلایی که بر مردم فرا رسد و قبل از آن، گرفتار طاعون می شوند. آن گاه شمشیر برنده میان اعراب حاکم می شود و اختلاف میان مردم و تفرقه در دین و دگرگونی احوالشان به اوج می رسد؛ به گونه ای که هر کس بر اثر مشاهده درنده خویی و گزندگی ای که در میان برخی از مردم نسبت به بعضی دیگر به وجود می آید، صبح و شام آرزوی مرگ می کند.» امام آن گاه افزود: «وقتی که یأس و ناامیدی تمام مردم را فرا گرفت و دیگر از هر جهت خود را در بن بست احساس کردند، امام غائب علیه السلام قیام می کند.»

کمال الدین للصدوق: 434 -  بحارالانوار، ج 52، ص 125.

امام علی ( عَلَیهِ السَّلامُ )  فرمود: «در آستانه قیام قائم ‏( عَلَیهِ السَّلامُ ) ،... مرگ سفید است...، اما مرگ سفید پس آن طاعون است».

  کتابُ الغَیبة، ص 438، ح 430.

*** اَلحَربُ العالَمِیَّةِ فِی عَصرِ الظُّهُورِ +جنگ جهانی در عصر ظهور+کلیک

*** اَلحَربُ العالَمِیَّةِ فِی عَصرِ الظُّهُورِ +جنگ جهانی در عصر ظهور+کلیک

****************************************

دانشنامه مهدویت

آخِرُالزمان

روزگاری بر دنیا سپری شده که دیباچه زندگی دنیایی به شمار می آید و زمانی نیز خواهد گذشت که پایان این کتاب خواهد بود. برگه های پایانی کتاب زندگی انسان در زمین «آخِرُالزّمان» خوانده می شود. «آخِرُالزّمان» اصطلاحی است که در فرهنگ اغلب ادیان بزرگ به چشم می خورد و در ادیان ابراهیمی، از برجستگی و اهمیت ویژه ای برخوردار است. این اصطلاح معمولاً به روزگار پایانی دنیا و رویدادهایی گفته می شودکه ممکن است در این بخش از زندگی دنیوی به وقوع پیوندد. ادیان بزرگ در باره آن پیشگویی هایی کرده اند.در معارف ارزشمند اسلامی، این اصطلاح در دو معنای کلی به کار رفته است:اول مدت زمانی طولانی که با ولادت پیامبر اسلام (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) آغاز و با شروع رستاخیز بزرگ پایان می یابد. از این رو آن پیامبر الهی را پیامبر آخِرُالزّمان نیز نامیده اند. و دوم مدت زمانی که با ولادت واپسین جانشین پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) حضرت مهدی علیه السلام مقارن شده و زمان غیبت و ظهور را در برگفته، با شروع قیامت به انجام می رسد. روایات معصومین علیهم السلام نشان می دهد که با سپری شدن این دوران، بساط زندگی دنیوی برچیده و مرحله ای جدید در نظام آفرینش آغاز می شود وآخِرُالزّمان خود به دو مرحله کاملاً متفاوت تقسیم می شود: دوران نخست که در آن انسان به مراحل پایانی انحطاط اخلاقی می رسد. فساد اخلاقی و ستم همه جوامع بشری را فرا می گیرد و واپسین امیدهای بشری به ناامیدی می گراید. دوران بعد، عصر تحقّق وعده های الهی به پیامبران و اولیای خدا است وبا قیام مصلح جهانی آغاز می شود.

دریافت کد دانشنامه مهدویت