***نسیم معرفت***

 ** امام صادق (عَلَیهِ السَّلامُ ) فرمود : أَدْنَى الْعُقُوقِ أُفٍّ ، وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ شَیْئاً أَهْوَنَ مِنْهُ [ أَیْسَرَ مِنْهُ ] لَنَهَى عَنْهُ . کمترین نافرمانی و بى احترامى بـه پدر و مادر ، «اُف» گفتن به والدِین است و اگر خداوند عز و جل لفظی  کمتر و کوتاه تر از آن سراغ داشت ، بى ‏گمان از آن نهى مى‏کرد .( الکافی   ج  2  ح   349    باب العقوق -  مُنتخب میزان الحکمة : ص61 .)

** أُفٍّ : کَلِمَةُُ تُقالُ حِینَ التَّضَجُّرِ وَ عَدَمِ الأِرتِیاحِ مِن شَیءِِ ،إِشارَةُُ اِلَى قَولِ اللهِ تَعالَى :   وَقَضَى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ  أَحَدُهُمَا أَوْ کِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً کَرِیمًا   سورة الإسراء  ، الآیة : 23 .  یعنی کلمه « اُفّ » به هنگام دلتنگی و به سُتوه آمدن و ناخشنودی از چیزی گفته می شود و اینکه در حدیث آمده که به پدر ومادر  « اُفّ» نگویید ، اشاره است به آیه 23 از سوره اِسراء که خداوند فرمود :  وَقَضَى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ  أَحَدُهُمَا أَوْ کِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً کَرِیمًا پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکى کنید ، هر گاه یکى از آنها - یا هر دو آنها - نزد تو ، به سن پیرى برسند کمترین اهانتى به آنها روا مدار ، و بر آنها فریاد مزن ، و گفتار لطیف و سنجیده بزرگوارانه به آنها بگو .

**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی