***نسیم معرفت***

به نام خدا

** ( انسان موجودی ناآرام )

انسان با روح الهی ، موجودی است ملکوتی و عرشی که براساس حکمت الهی چند صباحی در عالم دنیا اسکان داده شده است .

مرغِ  باغِ  ملکوتم  نِیَم  از عالمِ خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم

روح آدمی که لطیفه الهی است شاکِله اصلی انسان را تشکیل می دهد و این روح ، نَفخه ای رحمانی است که در آدمی دمیده شده است . برای درکِ عظمتِ روحِ آدمی همین بس که به اضافه تشریفیه که دال بر عظمت است به خداوند نسبت داده شده است چنانکه خداوند در آیه 29 از سوره حِجر چنین فرمود : ...وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی.... یعنی و از روح خود در او (آدم  «عَلَیهِ السَّلامُ»  و انسان) دمیدم .
علم و دانش و معرفت و فهم  و تعقُّل و خِرَدورزی و تَعالِی و رشد و کمال و سعادت  و هدایت و محبت و لطف و مهربانی ... و نیز جهل و نادانی و بی خِرَدی و شقاوت و قساوت و انحطاط و پستی  و ضلالت و کینه و عداوت ...  ، در اصل به روح آدمی بر می گردد . البته گاهی به اعتباری از روحِ انسان ، به عقل و نفس و قلب و مانند آن ها تعبیر می شود. از آن جهت که موجب حیات و زندگی به معنای عام خود است به آن روح گویند و از جهت اینکه قدرت و نیروی درک دارد به آن عقل می نامند و  به علت اینکه تدبیر و مدیریت اعضا و جوارح و بدن را انجام می دهد به آن نفس گفته می شود و نفس هم در یک تقسیم به سه قسم است: نفس نباتی و نفس حیوانی و نفس انسانی که این مراتب سه گانه نفس در باره انسان در طول هم هستند و به تدریج حاصل می شوند.  و در فارسی به نفس ، روان  و به روح ، جان اطلاق می شود. کار عرفاء و عارفان مربوط به روح است و کار روانشناسان مربوط به رفتارهای آدمی است و رفتارهای انسان نیز نهایتاََ به روح بر می گردد و مقام عارف هیچگاه قابل قیاس با روانشناس نیست  و از آن جهت که روح  مرکز تحولات و حالات و عواطف و احساسات است به آن قلب می گویند و معادل قلب در فارسی همان کلمه دل می باشد.
اعضاء و جوارح انسان و مغز و ذهن و و حواس ظاهری و باطنی و سلسله اعصاب و غیره در مجموع همانند مرکبی برای روح می باشد و حاکم اصلی در وجود انسان همان روح است . حیات و ادراک و فهمیدن و و شنیدن و دیدن و سایر افعال  همه مربوط به روح  است. مرحوم ملا صدرای شیرازی برخلاف حُکماءِ مَشّاء  بر اساس نظریه اَصالةُ الوُجود در این رابطه چنین می گوید : اَلنَّفسُ فِی وَحدَتِها کُلُّ القُوی یعنی نفس و روح آدمی (هویت و حقیقتی که از آن به «من» تعبیر می شود) در عین بساطت و وحدت  ، عین قوای خود و جامع آن ها است و به عبارت دیگر با هر قُوّه ای ، عین آن قُوّه  می باشد.
وقتی دانستیم  که حقیقت و هویت اصلی  آدمی همان روحِ اوست که اتصال تشریفی به حضرت حقتعالی دارد در این صورت  هر اندازه که آدمی در مسیر قُرب پروردگار و اطاعت از آفریدگار قدم بردارد و در پی اصلاح و تربیت خویش باشد و از معاصی و نافرمانی و نفسانیات و خواسته های شیطانی دوری گزیند از روح پاک و باصفا و نورانی و مُتعالِی و سعادتمند و  آرام  برخوردار می گردد و هر چقدر از طریق و راه الهی خارج گردد و رها و آزاد و بی بند وبار و هَرزه باشد و آلوده به گناهان و معاصی شود  به همان اندازه دارای روح پلید و ناپاک و تاریک و ظلمانی و ناآرام و مضطرب می شود. انسان باید با روح الهی خود به خدا بپیوندد تا اطمینان و آرامش یابد و  آدمی تا به خدا نرسد موجودی ناآرام است اگر چه همه دنیا و تَمَتُّعات آن را در اختیار داشته باشد. کسانی که از خدا بریدند و به شیطان و یا شیاطین پیوستند اگرچه به حسب ظاهر به آرامش کاذِبِ مَقطعی می رسند  ولی در واقع و در باطن خود دچار اضطراب و نگرانی و تشویش هستند  و گاهی نیز مشاهده شده است که برخی افراد با برخورداری از همه لذت های مادی و نفسانی و شهوانی  دست به خود کشی زدند و این حاکی از تزلزل و تَنزُّل شخصیتی و روحی است.   هیچگاه انسان از راه معاصی و نافرمانیِ پروردگار به آرامش نخواهد رسید .  آرامش و اطمینان در سایه یاد و ذکر خداوند است و خداوند در سوره رعد آیه 28 چنین می فرماید : الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ  آنها کسانی هستند که ایمان آورده اند ، و دلهایشان (روحشان) به یاد خدا مطمئن ( و آرام ) است .  آگاه باشید ، تنها با یاد خدا دلها ( روح ها) آرامش می یابد.

روح و جان و دل آدمی گاهی بر اثر عواملی زنگار می گیرد و تیره و تار می شود و به قول حافظ شیرازی : دل که آیینه صافی است غُباری دارد .  انبیاء و اولیاء الهی با برنامه های الهی و نورانی آمدند تا  روح و قلب و دلِ انسان را که آیینه جمالِ حضرتِ حق می باشد از کُدورات  و زنگارها و تیرگی ها  و غبارهای ظلمانی و شیطانی   ، جلاء  و صیقل و صفا دهند . جهل و نادانی و کبر و غرور و نخوت و سرکشی و طغیانگری  و کینه و عداوت و دشمنی و نزاع و اختلاف و فساد و فحشاء و عصیان و گناه و معصیت و دوری از خدا ، سبب  زنگار و تاریکی و ظلمت و انحطاط و پستی و شقاوت  روح می شوند . هدف پیامبران و پیشوایان راستین با تعالیم نورانی و حیاتبخش الهی این است که انسان را از این آلودگی ها و ظلمات برهانَد و او را به مقام نورانی تقرُّب و قرب و  عبودیت  و بندگی و توحید و ذکر الهی برساند. در آیین مقدس اسلام و قرآن و تعالیم اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)  به مسأله پرورش و تربیت و اصلاح و تقویت روح و جان و دل  و قلب بسیار توجه شده است. همه دستورات و تعالیم دین اسلام برای تَعالِی و شکوفایی نفس و روح و قلب آدمی می باشد . برنامه هایی مانند نماز و روزه و  حج و زکات و جهاد و انفاق و احسان و نیکوکاری و ... برای آن است که انسان ها تربیت و اصلاح شوند.  جامعه که عبارت  از فرد فرد و آحاد انسان ها است در صورتی  به تَعالِی و رشد و  سعادت و خوشبختی و صلاح و فلاح و رستگاری  می رسند که افراد آن جامعه  با پیروی از برنامه های مُتعالِی و سازنده  ، خود را اصلاح و تربیت نمایند. به مساله روح و جان و دلِ انسان باید توجه شود و باید جستجو نمود که چه عواملی  موجب  بالندگی و حیات و یا سبب انحطاط و  مرگ روحِ و دل انسان است . متاسفانه انسان ها به سلامت جسمی خود بیش از سلامتی روحی و قلبی اهتمام دارند . چه بسا برای کوچک ترین بیماری جسمی حساس می شوند و سریعا به درمان آن می پردازند ولی درباره بیماری ها و آسیب های روح و جان و دلِ خود توجهی نمی کنند و در صدد درمان و اصلاح آن برنمی آیند.

متأسفانه بیماری های روحی و قلبی به حسب ظاهر  دردی ندارند تا شخص بلافاصله در پی علاج برآید . چه بسا ممکن است شخصی سال ها دچار بیماری حسادت  و مانند آن باشد ولی توجهی ندارد و در پی درمانش نیست. چنین شخصی قطعا روح و قلبش بیمار است و اگر خویش را درمان نکند دچار شقاوت و بدبختی در دنیا و آخرت خواهد شد.  برخی خصلت ها و کارها  مانند حسادت و کینه و سوء ظن و غیبت و پشت سر گویی و حرامخواری و چشم چرانی و هرزگی و پُر حرفی   و ... روح را کَدِر و تاریک و فاسد می کند و برخی امور مانند  راز و نیاز با پروردگار و ذکر و مناجات و دعا و عبادت و تلاوت قرآن و حُبّ اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)  و یاد مرگ و حساب آخرت و ... همچون قطراتِ با طراوت و حیاتبخشِ باران ، سرزمین روح  و جان و دل و قلب را آباد و شکوفا و سرسبز و بارور  می کند . 

در پایان برخی از امور را که سبب تَعالِی و اهتزاز و صفا و نورانیت و بالندگی و حیاتِ روح و جان  و دلِ انسان است به اختصار ذکر می کنم که امید است که برای طالبان و خوانندگان  سودمند و نافع باشد:

1- دعا و نیایش . در روایتی از علی (عَلَیهِ السَّلامُ) آمده که فرمود : عَلَیْکَ بِذِکْرِ اللّهِ فَإِنَّهُ نُورُ الْقَلْبِ .بر تو باد به ذکر خدا که آن نور قلب است. (غُرَرُ الحِکَم و دُرَرُالکَلِم :حدیث  3642.)

2- کنترل زبان  و پرهیز از پُرگویی و هرزه گویی  : امام باقر (عَلَیهِ السَّلامُ) فرمود :  لا یَسلِمُ اَحَدٌ مِنَ الذُّنوبِ حَتّی یَخزُنَ لِسانَه . هیچ کس از گناهان سالم نمی ماند، مگر اینکه زبانش را  کنترل نماید  . (تُحَفُ العُقُول  ص 298.)

حضرت علی  (عَلَیهِ السَّلامُ) از رسولخدا (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) نقل کرد که آن حضرت فرمود : لا یَستَقیمُ إیمانُ عَبدٍ حتّى یَستَقیمَ قَلبُهُ، و لا یَستَقیمُ قَلبُهُ حتّى یَستَقیمَ لِسانُهُ . ایمان هیچ بنده اى درست نشود، تا آن که دلش درست شود و دلش درست نشود، تا آن که زبانش درست شود. ( نهج البلاغه فیض الأسلام خطبه 175 ص 571)

در انتهای خطبه 187 از نهج البلاغه فَیضُ الأسلام  علی (عَلَیهِ السَّلامُ) چنین می فرماید :  : عِبَادَ اللَّهِ الْآنَ فَاعْلَمُوا [فَاعمَلوا] وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِیحَةٌ وَ الْأَعْضَاءُ لَدْنَةٌ وَ الْمُنْقَلَبُ فَسِیحٌ وَ الْمَجَالُ عَرِیضٌ، قَبْلَ إِرْهَاقِ الْفَوْتِ وَ حُلُولِ الْمَوْتِ، فَحَقِّقُوا عَلَیْکُمْ نُزُولَهُ وَ لَا تَنْتَظِرُوا قُدُومَهُ. اى بندگان خدا، هم اکنون که «در دنیا هستید» بدانید (  عمل کنید ) و از فرصت استفاده کنید ، در حالی که  زبانها آزاد، و بدن ها سالم و تندرست ، و اعضاء و جوارح ،  فرمانبر و آماده اند، و راه بازگشت نیز  فراهم، و فرصت زیاد است،  پس فرصت را غنیمت بشمرید پیش از آن که وقت از دست برود، و مرگ فرا رسد، پس فرارسیدن مرگ را حتمى بشمارید، و در انتظار آمدنش به سر نبرید که یقینا به سراغ شما خواهد آمد .

3- یاد مرگ و قیامت .  امام صادق (عَلَیهِ السَّلامُ) : ذِکْرُ الْمَوتِ یُمِیتُ الشَّهَواتِ فِی النَّفْسِ وَیَقْطَعُ مَنابِتَ الْغَفْلَةِ وَیُقَوِّی النَّفْسَ بِمَواعِدِ اللّهِ وَیُرِقُّ الطَّبْعَ وَیَکْسِرُ اَعْلامَ الْهَوَی وَیُطْفِیءُ نارَ الْحِرْصِ وَیُحَقِّرُ الدُّنْیا .  یاد مرگ خواهش های باطل را از دل زایل می کند و ریشه های غفلت را می کَنَد و دل را به وعده های الهی قوی و مطمئن می گرداند و طبع را رقیق و نازک می سازد و عَلَمهای هوا و هوس را می شکند و آتش حرص را فرو می نشاند و دنیا را حقیر و بی مقدار می سازد . ( بِحارُ الأنوار ج6ص133ح32 - مصباح الشریعه ، اَلبابُ الثّالِث وَ الثَّمانُون فِی ذِکرِ المَوتِ ص 171  )

4- اجتناب و پرهیز از مال حرام . علی  فرمود : إِذا رَغِبتَ فِى المَکارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ . اگر خواهان مکارم و بزرگوارى ها هستى از حرام ها دورى کن. (غُرَرُ الحِکَم، ح4069.)

5- احسان و نیکی و خدمت به مردم مخصوصا خدمت کردن به محرومین و مستضعفین

6- تلاوت قرآن کریم . رسولخدا  (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ)  فرمود : اِنَّ هذِهِ القُلوبَ لَتَصدَاُ کَما یَصدَاُ الحَدیدُ وَ اِنَّ جَلاءَها قِراءَةُ القُرآنِ.  براستی که  این قلبها ( و روح ها ) زنگار می گیرد، همان طور که آهن زنگ می زند و جَلا و صفای  قلب ها  قرائتِ قرآن است . ( اِرشادُ القُلوب دَیلَمی ص 78)

7-  عشق و محبت و علاقه و یاد و ذکر اهل بیت  :   رسولخدا (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ)  فرمود : حُبِّی‏ وَ حُبُ‏ أَهْلِ‏ بَیْتِی‏ نَافِعٌ‏ فِی‏ سَبْعَةِ مَوَاطِنَ أَهْوَالُهُنَّ عَظِیمَةٌ عِنْدَ الْوَفَاةِ  وَ فِی الْقَبْرِ وَ عِندَ النُشورِ وَ عِندَ الکِتابِ وَ عِندَ الحِسابِ وَ عِندَ المِیزانِ وَ عِندَ الصِّراطِ .  محبت من و خاندانم در هفت جا، که هول و هراس آنها عظیم است سود می ‌بخشد : 1- هنگام مرگ 2- در عالم قبر 3-  در هنگام رستاخیز 4- هنگام گرفتن نامه اعمال 5-  وقت حسابرسی قیامت 6-  نزد میزان و سنجش اعمال 7-  هنگام عبور از صراط. (میزان الحکمه، ج2، ص 237 .)

8- عبودیت و بندگی  و اطاعت حضرت پروردگار . خداوند مُتعال نمازهای پنچگانه را برای انسان بالغ واجب فرمود تا در پنج وعده به طهارت روح و جان و دل خود بپردازد و از این راه ، روحش را به خداوند پیوند بزند و با او همراه باشد .  نماز پیوند و اتصال عبد به معبود است .  نماز معراج برای روح مؤمن است و مؤمن واقعی از راه نماز به اوج مقامات معنوی و الهی می رسد . متاسفانه در جوامع اسلامی آنگونه که شایسته است قدر و ارزش و منزلت نماز دانسته نمی شود . همه انبیاء و همه ادیانِ معتبر  به اشکال مختلف دارای برنامه نماز و نیایش بودند و در اسلام نیز به نحو خاص در پنج وعده نماز مقرر شده است .

در روایت آمده است که  رسولخدا  (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) در خطاب به اَبُوذَرِ غِفاری  (جُنْدَب بْن جُنادَة بْن سُفْیان الغِفاری. ابوذر از طایفه غِفار که از طوایف اصیل عرب به شمار می‌رود بوده و او را به واسطه نام فرزندش ذَرّ ، مُکَنّی به ابوذر کرده اند )  فرمود : یَا أَبَاذَرِِّ جَعَلَ اللَّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ قُرَّةَ عَیْنِی فِی الصَّلَاةِ  و حَبَّبَ إِلَیَّ الصَّلَاةَ کَمَا حَبَّبَ إِلَى الْجَائِعِ الطَّعَامَ وَ إِلَى الظَّمْآنِ الْمَاءَ  وَ إِنَّ الْجَائِعَ إِذَا أَکَلَ شَبِعَ وَ إِنَّ الظَّمْآنَ إِذَا شَرِبَ رَوِیَ  وَ أَنَا لَا أَشْبَعُ مِنَ الصَّلَاةِ . ای ابوذر همانا خداوند، نور چشمِ مرا در نماز قرار داده و نماز را محبوب من نمود همانگونه که طعام را برای گرسنه و آب را برای تشنه محبوب نمود . گرسنه با خوردن ،  سیر و تشنه با نوشیدن ، سیراب می‌گردد، اما من هرگز از نماز، سیر نمی‌شوم.  ( بِحارُالانوار، ج74، ص77. بابُ الرابِع :  ما أَوصَى بِهِ رَسُولُ اللهِ «ص» إِلَى أَبِی ذَر رَحِمَهُ اللهُ )

9- تفکر .  تفکر و  تعقل سبب  بالندگی و رشد  روح و عقل  می گردد و  هیچ دین و آیینی به اندازه دین اسلام  مردم را دعوت به تفکر و اندیشیدن  نکرده است .  آیات و روایات زیادی وجود دارد که  انسان ها را دعوت به فکر و فهمیدن می نماید و اگر مجموعه آیات و روایاتی که در باب تفکر و عقل وارد شده جمع آوری گردد کتاب قَطوری خواهد شد .  . امام حسن مجتبی  (عَلَیهِ السَّلامُ)  فرمود :  : عَلَیکُم بِالتَّفَکُّرِ فَأِنَّهُ حَیاةُ قَلْبِ البَصیرِ وَ مَفاتِیحُ أَبوابِ الحِکمَةِ.  بر شما باد به تفکر و اندیشیدن،  به درستی که آن مایه زندگی و حیات دلِ انسانِ بصیر  و کلید درهای حکمت است. (بحارالانوار، ج 78، ص 115)

و نیز امام صادق ع فرمود :  : کانَ أَکْثَرُ عِبادَةِ أَبِی ذَزِِّ  أَلتَّفَکُرَ و الْأِعتِبارَ.  بیشترین عبادت ابوذر ، تفکر و  اندیشیدن و پند گرفتن بود. ( بحارالانوار، ج 71، ص 323)

سیداصغر سعادت میرقدیم لاهیجی

 

***نسیم معرفت***

** آیا آمپول روزه را باطل میکند؟

** آیا آندوسکوپی روزه را باطل می‌کند؟

آیت الله خامنه ای : اگر چیزی با آن وارد حلق نشود روزه را باطل نمی کند.

آیت الله سیستانی : باطل نمی کند.

آیت الله صافی گلپایگانی : معمولا در آندوسکوپی قبل از شروع به آن، موادی را به بیمار می دهند که در دهان بگیرد و اثرش تخدیر محدوده گلو و دهن بیمار است اگر در آن موقع چیزی از آن وارد حلق شود روزه باطل می شود.

آیت الله فاضل لنکرانی : اگر همراه آن موادی وارد حلق شود مُبطل است.

آیت الله مکارم شیرازی : با توجه به اینکه معمولا ژِلی به آن می مالند که براحتی به سمت معده حرکت کند روزه را باطل می کند.

آیت الله نوری همدانی:  خیر روزه را باطل نمی کند.

http://sobheqazvin.ir/news/215975-newscontent

*************************************************************

**حکم تزریق آمپول برای روزه دار - سایت موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

****************************************************************

حکم تزریق آمپول برای روزه‌دار

بررسی روش های درمانی چون تزریق آمپول برای روزه‌دار می‌تواند از نظر فقهی روزه‌داران را یاری کند، مراجع با تزریق درمانی مخالفتی ندارند اما در رابطه با تزریقهای مغذی و مقوی که مانند غذا بوده و مستقیم وارد خون می شوند دیدگاه های مختلفی وجود دارد.که در اینجا نظر چند تن از مراجع معظم تقلید را برای شما عزیزان نقل می کنیم.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری در بخش استفتائات در رابطه با این پرسش که آیا روزه‏ دار مى‏تواند به بدنش آمپول یا سرم تزریق کند آمده است: احتیاط واجب آن است که روزه ‏دار از استعمال آمپول هاى مقوى یا مغذى یا آمپول هایى که به رگ تزریق مى‏شود و نیز انواع سرم ها خوددارى کند، ولى تزریق آمپول براى بى‏حس کردن و نیز دارو گذاشتن بر زخم ها و جراحت ها اشکال ندارد.

دفتر آیت الله جعفر سبحانی در استفتاء صورت گرفته در این رابطه با تزریق آمپول اظهار داشت: تزریق آمپول به نوع آن بستگی دارد. تزریق آمپول های مغذی روزه را باطل می کند و غیر غذایی و دارویی باشد روزه باطل نمی شود. تزریق سرم برای روزه دار در ماه رمضان روزه وی را باطل می کند.

آیت الله نوری همدانی تزریق هیچ نوع آمپولی را برای روزه دار موجب باطل شدن روزه نمی داند.

دفتر آیت الله حسین وحید خراسانی درباره تزریق آمپول در ماه رمضان این نکته مورد تأکید قرار گرفت که از نظر آیت الله وحید خراسانی تزریق آمپول دوایی و غذایی برای روزه دار بلامانع است اما حکم تزریق سِرُم برای روزه دار احتیاط واجب (در ترک)است.

استعمال پماد و روغن (نظر آیت الله فاضل لنکرانی ره)

آیا استفاده از کرم های حاوی ویتامین و املاح مدنی و پماد ویتامینی و تقویتی روزه را باطل می‌کند.

ج : استفاده از کرم و پماد روزه را باطل نمی کند  .

استفتائات از آیت الله صافی

تزریق آمپول، سرم و واکسن

س: آیا شخص روزه دار در ماه مبارک رمضان، مى تواند سرم یا آمپول، تزریق کند؟

ج: احتیاط مستحب آن است که از استعمال آمپول و سرم خوددارى کند و اگر لازم شد و تزریق کرد روزه اش باطل نمی‌شود.

س: زدن آمپول مقوّى یا پنى سیلین براى روزه دار جایز است یا خیر؟

ج: اشکال ندارد و فرقى بین اقسام آمپول‌ها نیست، ولى احتیاط مستحب در ترک است.

س: خواهشمند است حکم تزریق واکسن هپاتیت B را در زمان روزه داری مرقوم فرمائید.

ج: تزریق واکسن در ماه رمضان مبطل روزه نیست.

س: استفاده از آمپول به عوض تریاک چه صورتی دارد و آیا مبطل روزه هست؟

ج: اگر ضرر معتد به دارد جائز نیست ولی مبطل روزه نیست.

س: شخص روزه دار بخاطر درد شدید- قرص- خورده است و توجهی به اینکه باید آمپول مسکن بزند نداشته است، آیا فقط قضای تنها کافی است؟

ج: قضا کافی است.

قطره بینی

س: حکم استفاده از قطره بینی جهت باز کردن مجاری تنفسی و درمان که در بعضی موارد یقیناً وارد حلق می گردد چگونه است؟

ج: اگر وارد حلق شود مبطل روزه است.

 آندوسکپی

س: آندوسکپى دستگاهى است که داخل مى شود و عکس بردارى مى کنند، بدون اینکه چیزى داخل معده شود، آیا این عمل روزه را باطل مى کند یا نه؟

ج: بنابر احتیاط براى روزه اشکال دارد.

س : آیا استعمال شیاف هاى معالجه و درمانى ، شیاف تریاک و یا شیاف تغذیه مبطل روزه است؟

ج: شیاف مبطل روزه نیست.

نظر آیت الله سیستانی.

سرم و یا آمپول خوراکی که از رگ تزریق می شود روزه را باطل می کند اعم از این که مریض ناچار باشد و یا نباشد؟

جواب: در هر دو صورت باطل نمی کند.

نظر آیت الله مکارم شیرازی

حکم روزه بیمارانى که از دارو استفاده مى کنند، در فروض زیر چیست؟

الف) تزریق آمپول یا سرم از طریق رگ انجام مى شود و دارو:

1. فقط جنبه تقویتى داشته باشد.

2. جنبه درمانى و تقویتى داشته باشد.

3. جنبه غیر تقویتى داشته باشد.

ب) استفاده از قطره، در سه فرض فوق نسبت به دارو، از طریق چشم، گوش، یا بینى چه حکمى دارد؟ ج) وارد کردن دارو از طریق سوند معده (لوله اى که از طریق دهان یا بینى وارد معده بیمار مى شود) چه حکمى دارد؟

 الف) تمام تزریقات مذکور براى روزه دار اشکال دارد ولى تزریق در عضله مانعى ندارد.

ب)اگر به حلق وارد نشود، یا شک داشته باشیم، اشکالى ندارد.

ج) جایز نیست مگر در مواقع ضرورت که آن نیز موجب بطلان روزه است.

نظر امام خمینی، آیت الله شبیری زنجانی:

واکسن و تزریق آمپولی که به جای دارو استعمال می شود و یا عضو را بی حس می کند، اشکال ندارد. احتیاط واجب آن است که روزه دار از استعمال آمپولی که به جای غذا به کار می رود، خودداری کند.

فرآوری : محمدی

بخش دین تبیان

منابع :

جهان نیوز

سایت رسمی آیت الله سیستانی

سایت رسمی آیت الله صافی

سایت رسمی آیت الله مکارم شیرازی

درگاه پاسخگویی به سؤالات دینی

** آیا آمپول روزه را باطل میکند؟ (احکام روزه)  - نسیم معرفت

***نسیم معرفت***

**  آیا نخستین ماه سال از ماه های قمری ، مُحَرّم است یا ماه رمضان ؟

  مرحوم سیّدبن طاووس  در کتاب اِقبالُ الأَعمال  می فرماید:

وَ اعلَم اَنِّی وَجَدتُ الرَّوایاتِ مُختَلِفاتِِ فِی اَنَّهُ هَل اَوَّلُ السَّنَة ِ اَلمُحَرَّمُ اَو شَهرُ رَمَضانَ؟ لکِنَّنِی رَأَیتُ مِن عَمَلِ مَن اَدرَکتُهُ مِن عُلَماءِ اَصحابِنا اَلمُعتَبَرِینَ وَ کَثیراََ مِن تَصانیفِ عُلَمائِهِم اَلماضِینَ اَنَّ اَوَّلَ السَّنَةِ شَهرُ رَمَضانَ عَلَی التَّعیینِ  وَ لَعَلَّ شَهرَالصِّیامِ اَوَّلُ العامِ فِی عِباداتِ الأِسلامِ وَ المُحَرَّمَ اَوَّلُ السَّنَةِ فِی غَیرِ ذلِک مِنَ التَّوارِیخِ وَ مَهامِّ الأَنامِ لِأَنَّ اللهَ جَلَّ جَلالُهُ عَظَّمَ شَهرَ رَمَضانَ فَقالَ جَلَّ جَلالُهُ : شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی‏ وَ الْفُرْقانِ

بدان که همانا من  درباره این که آیا نخستین ماه سال ، ماه محرم است یا ماه رمضان، روایات را مختلف و گوناگون یافتم ، ولی با توجه به عمل علمای اصحاب و بسیاری از تصانیف و کُتُب علمای پیشین به تحقیق دریافتم که نخستین ماه سال بطور عَلَی التَّعیین و مشخص و معلوم   ، ماه رمضان است و شاید بتوان چنین گفت که در بخش عبادات اسلامی، نخستین ماه سال، ماه رمضان و در غیر آن موارد، یعنی در رابطه با حوادث تاریخی و دیگر امور مهم، نخستین ماه سال، ماه محرم است . اینکه نخستین ماه سال ، مُشخّصاََ و عَلَی التَّعیین ، ماه رمضان است به این جهت است که خداوند (جَلَّ جَلالُهُ) ماه رمضان را در قرآن کریم بزرگ داشته و در باره اش چنین فرمود :  شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی‏ وَ الْفُرْقانِ . ( روزه ، در چند روز معدودِ ) ماهِ رمضان است ماهی که قرآن ، برای راهنمایی مردم ، و نشانه های هدایت ، و فرق میان حق و باطل ، در آن نازل شده است.  (سوره بقره آیه 185 ) 

ماه های قمری عبارتند از : 1- مُحَرَّمُ الحَرام 2- صفرالمُظفّر 3- ربیع الأوّل 4- ربیع الثانی 5- جُمادَی الأُولی 6- جُمادَی الثّانِیَه 7- رَجَبُ المُرَجّب 8- شعبانُ المُعظَّم 9- رَمَضانُ المُبارَک 10- شَوّال المُکرّم 11- ذِی القَعدةِ الحَرام 12- ذِی الحِجَّةِ الحرام .

در آیه 36 از سوره توبه به دوازده ماه قمری  اشاره شده است : إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فی‏ کِتابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَ قاتِلُوا الْمُشْرِکینَ کَافَّةً کَما یُقاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ .  در حقیقت شمار ماه ها ( ی قمری ) در نزد خداوند ( در علم ازلی و لوح محفوظ او ) دوازده ماه است که در کتاب خدا ( جهان هستی که کتاب تکوینی است ) از روزی که آسمان ها و این زمین را آفریده ثابت و محقق است ( و از کیفیت تنظیم کره زمین و ماه در منظومه شمسی نشأت یافته ) ، چهار ماه از آنها ( رجب ، ذی قعده ، ذی حجّه و محرّم ) حرام است ( محترم است و جنگ در آنها حرام است ) این دستور آیینی است استوار و پایدار ، پس در این ماه ها ( با شکستن حرمت آنها و جنگ با یکدیگر ) بر خود ستم مکنید. و ( هنگام نبرد ) با همه مشرکان بجنگید همان گونه که آنها با همه شما می جنگند ، و بدانید که خدا با پرهیزگاران است. 

ماه رمضان نُهمین ماه از ماه های قمری است و از میان ماه های قمری ، تنها ماهی که از آن در قرآن کریم یاد شده ،  ماه رمضان می باشد .  کلمه  «رَمَضان» درآیه 185 از سوره بقره آمده است : شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ...  .

اَلرَّمْضَاءُ  : شِدَّةُ الحَرِّ . اَلرَّمْضَاءُ : اَلأَرضُ أَوِ الحِجارَةُ الَّتِی حَمِیَت مِن شِدَّةِ وَقْعِ الشَّمسِ .  اَلرَّمْضَاءُ  ،  به معنای شدّت گرما و حرارت است  و یا اینکه  (اَلرَّمْضَاءُ ) عبارت است از زمین و یا سنگی که بر اثر شِدّت تابش خورشید داغ شده باشد . کلمه رَمَضان از (اَلرَّمْضَاء یا از اَلرَّمَض ) اخذ شده است .

رَمِضَ یَرمَضُ رَمَضاََ اَلنَّهارُ : یعنی هوای روز به شدت گرم شد .

اَلرَّمَض : به فتح راء و میم  یعنی  شدت گرما - سوختگی -داغی-  بارانِ قبل از پاییز که بر زمین داغ می بارد .

در خطبه  182 از نهج البلاغه فیض الأسلام کلمه  « اَلرَّمْضَاء » آمده است :وَ قَدْ أُوذِنْتُمْ مِنْهَا بِالاِرْتِحَالِ وَ أُمِرْتُمْ فِیهَا بِالزَّادِ  وَ اِعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ لِهَذَا اَلْجِلْدِ اَلرَّقِیقِ صَبْرٌ عَلَى اَلنَّارِ فَارْحَمُوا نُفُوسَکُمْ فَإِنَّکُمْ قَدْ جَرَّبْتُمُوهَا فِی مَصَائِبِ الدُّنْیَا أَ فَرَأَیْتُمْ جَزَعَ أَحَدِکُمْ مِنَ الشَّوْکَةِ تُصِیبُهُ وَالْعَثْرَةِ تُدْمِیهِ  وَ الرَّمْضَاءِ تُحْرِقُهُ فَکَیْفَ إِذَا کَانَ بَیْنَ طَابَقَیْنِ مِنْ نَارٍ ضَجِیعَ حَجَرٍ وَ قَرِینَ شَیْطَانٍ أَ عَلِمْتُمْ أَنَّ مَالِکاً إِذَا غَضِبَ عَلَى اَلنَّارِ حَطَمَ بَعْضُهَا بَعْضاً لِغَضَبِهِ وَ إِذَا زَجَرَهَا تَوَثَّبَتْ بَیْنَ أَبْوَابِهَا جَزَعاً مِنْ زَجْرَتِهِ . ای مردم شما چونان مسافران در راهید، که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید، که دنیا خانه اصلى شما نیست و به جمع آورى زاد و توشه فرمان داده شدید. آگاه باشید این پوست نازک تنِ شما ، طاقت آتش دوزخ را ندارد پس به خود رحم کنید، شما مصیبت‏ هاى دنیا را آزمودید . آیا ناراحتى یکى از افراد خود را بر اثر خارى که در بدنش فرو رفته، یا در زمین خوردن پایش مجروح شده، یا ریگ‏هاى داغ بیابان او را رنج داده، دیده ‏اید که تحمّل آن مشکل است پس چگونه مى‏شود تحمّل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگ‏هاى گداخته، همنشین شیطان باشید؟  آیا مى‏دانید وقتى که مالکِ دوزخ بر آتش غضب کند، شعله‏ ها بر روى هم مى ‏غلتند و یکدیگر را مى‏کوبند و آنگاه که بر آتش بانگ زند میان درهاى جهنّم به هر طرف زبانه مى‏کشد.

 قال رسول الله  (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ)  : أتَدرونَ لِمَ سُمِّیَ شَعبانُ شَعبانَ؟ لِأَنَّهُ یَتَشَعَّبُ مِنهُ خَیرٌ کَثیرٌ لِرَمَضانَ و إنَّما سُمِّیَ رَمَضانُ رَمَضانَ لِأَنَّهُ تُرمَضُ فیهِ الذُّنوبُ أَی تُحرَقُ   ( إنّما سُمِّیَ رَمَضانُ لِأَنَّهُ یُرمِضُ الذُّنوبَ )  :  آیا مى‏دانید که چرا شَعبان را شَعبان نامیده ‏اند؟ چون از آن  خیر فراوان براى رمضان  منشعب مى‏شود، و رمضان را به این خاطر رمضان نامیده ‏اند که گناهان در آن سوزانده مى‏شوند .   (این ماه را رمضان نامیده‌اند چون گناهان را می‌سوزاند. )

  مجمع البیان فی تفسیر القرآن   ج‏5، ص 43.

** آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی

********************************

** الأِقبالُ بِالأعمالِ الحَسَنَةِ فِیما یُعمَلُ مَرَّةً فِی السَّنَةِ (روی‌آوردن به اعمال نیک درباره اعمالی که در سال یکبار انجام می‌شوند) معروف به اقبال الاعمال کتابی است درموضوع ادعیه و اعمال سال و زیارات معصومین (ع) به زبان عربی، نوشته علىبن موسى بن طاووس حلى متوفای 664 هجرى قمری از علمای برجسته و فقهای شیعه    ( ویکی شیعه)

تفسیر دعاهای روز های ماه مبارک رمضان

***نسیم معرفت***

دعاهای تمام روزهای ماه مبارک رمضان

تفسیر دعاهای روز های ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز اول ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز سوم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز چهارم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز نهم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز دهم ماه مبارک رمضان

**فسیر دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان 
**تفسیر دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز هیجدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان
**تفسیر دعای روز بیست ویکم ماه مبارک رمضان
**تفسیر دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان
**تفسیر دعای روز بیست وسوم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز بیست وچهارم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز بیست وپنجم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز بیست وششم ماه مبارک رمضان

**تفسیردعای روز بیست وهفتم ماه مبارک رمضان

**تفسیر دعای روز بیست وهشتم ماه مبارک رمضان
**تفسیردعای روز بیست ونهم ماه مبارک رمضان
**تفسیر دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان

***نسیم معرفت***