***نسیم معرفت***

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

** علی اصغر (عَ) یک منبرِجهانی است برای رساندن پیام کربلاوعاشوراء

سلام بر طفل شیرخواره حضرت اباعبدالله الحسین (عَلَیهِ السَّلامُ)

ماجرای شهادت طفل شیرخواره ، عبداللهِ رَضیع معروف به  حضرت علی اصغر باب الحوائج (عَلَیهِ السَّلامُ) و پاره پاره شدن گلوی نازک و لطیف و نازنینش با تیر شُعبه دار حَرمَله ملعون و پرپر شدن گل مُعطّرِ رُباب با لبان خشکیده و  تشنه در آغوش بابایش حسین (عَلَیهِ السَّلامُ) حادثه و واقعه ای بسیار جانسوز و سوزناک است . این عزیز دلِ امام حسین (عَ) و رُباب یعنی علی اصغر ، در سرزمین تفتیده کربلا در روز عاشوراء بر اثر شدت گرما و تشنگی چنان حالتی داشت که امام حسین (عَ) به شدت متاثِّر و نگران شد و به ناچار نزدیک خیمه ها آمد و فرمود :»ناوِلُونِی عَلِیّاً  ، ابْنِی ،  اَلطِّفْلَ حَتّى‏ اُوَدِّعَهُ» فرزند خُردسالم «على اصغر» را بیاورید و به من بدهید تا با او وداع کنم . امام حسین (عَ)  این طفل شیرخواره را به دست گرفت و در مقابل دشمن ایستاد و با صدای رسا فرمود : «یا قَوْمِ قَدْ قَتَلْتُمْ أَخی وَ أَوْلادی وَ أَنْصارِی وَ ما بَقِیَ غَیْرُ هذَا الطِّفْلِ ، وَ هُوَ یَتَلَظَّى‏ عَطَشَاً مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ اَتاهُ إِلَیْکُمْ ، فَاسْقُوهُ شَرْبَةً مِنَ الْماءِ» . اى مردم  شما برادر و فرزندان و یارانم را کُشتید و کسى جز این طفلِ شیرخواره که بدون هیچ گناهى از تشنگى مى‏‌سوزد و همانند ماهی که در خشکی افتاده باشد لب هایش بالا و پایین می آید ، کسی نمانده است، او را با جُرعه آبى سیراب کنید  و در تعبیر دیگری آمده است که امام حسین  (عَ) در خطاب به لشکریانِ دشمن فرمود : «یا قَوْمِ ، إِنْ لَمْ تَرْحَمُونی فَارْحَمُوا هذَا الطِّفْلَ» اى مردم اگر به من رحم نمى‌‏کنید و با من سَرِ جنگ دارید به این طفل خردسال و شیرخواره رحم کنید . در این حال بود که تیر شُعبه دار حَرملةِ بن کاهِل اَسَدى به گلوی حضرت علی اصغر  (عَ) نشست به گونه ای که در تاریخ چنین نقل شده است که : فَذُبِحَ الطِّفلُ مِنَ الاُذُنِ اِلیَ الاُذُنِ یعنی گوش تا گوش علی اصغر بواسطه این تیرِ حرمله بریده شد . این مصیبت دردناک سندی روشن و واضح برای حقّانیّت حضرت اباعبدالله الحسین (عَلَیهِ السَّلامُ) و مکتب پویای او بوده و هست و خواهد بود . حضرت علی اصغر (عَلَیهِ السَّلامُ) در عصر ما می تواند به عنوان منبری جهانی و بین المللی ، پیام کربلاء و عاشوراء حسینی را به نیکوترین و زیباترین وجه  همراه با احساس و عاطفه  و سوز و گداز به همه عالَم و عالَمیان منعکس سازد و یزید و یزیدیان را به هر شکل و قیافه ای که باشند رسوا نماید . اگر رسانه های ما بتوانند به درستی در این زمینه به رسالت خود عمل کنند حرکت و نهضت عظیمی در جهان به راه خواهد افتاد و منشأ خیرات و برکات بی شمار و غیر قابل وصف خواهد شد و بحمدالله  با تأسیس مجمع جهانی حضرت علی اصغر (عَلَیهِ السَّلامُ) در اوّلین جمعه از ماه محرّم در سال 1383 و با برگزاری همه ساله همایش های شیرخوارگان حسینی در شهرهای ایران و جهان ، هر ساله توجه جهانیان به این مسأله و جریان کربلای حسینی جلب شده و دل ها و ذهن های مردم عالَم را به سوی خود کشانیده است .  همایش های باشکوه شیرخوارگان حسینی با حضور چشمگیر مادرانی  که بچه های شیرخواره را با پیشانی بندهایی با نام علی اصغر و نام امام حسین (عَلَیهِ السَّلامُ)  در آغوش می کشند از جهت ابعاد تربیتی و معنوی و عشق و ارادت  به اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)  بسیار سازنده و اثربخش است .  خداوند همه  ما را از عاشقان  و دلدادگان به اهل بیت عصمت و طهارت  (عَلَیهِمُ السَّلامُ) و از پیروان راه نورانی آنها قرار بدهد . آمینَ ربَّ العالَمین

** آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

http://nasimemarefat.parsiblog.com/Posts/5033/

********************************************

** درس هایی از کربلا وقیام امام حسین (علیه السلام)+نسیم معرفت+آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

درس هایی از کربلا و قیام امام حسین (علیه السلام)+پایگاه اندیشوران حوزه+آیت الله سعادت میرقدیم لاهیجی

***نسیم معرفت***

* شعری از شاعرِ آیینی ، مُخلِص و دلداده به اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)   ، جناب آقای احمد علوی در باره حضرت زینب (سَلامُ اللهِ عَلَیها)  که اَلحقّ و الأِنصاف بسیار عالی سروده است . خدایش بحقِّ حضرت پیام رسان کربلا  بهترین بشارت و عنایت را به ایشان عطا فرماید .

** این زن هزار مرتبه از جان گذشته بود+شعر از احمد علوی شاعر آیینی

***نسیم معرفت***

*  روز عرفه ،امیدوارترین لحظه ها برای استغفار و آمرزش گناهان ...

نُهُم ذِی الحِجَّه که  یک روز قبل از عیدُ الأَضحی و عیدُ القُربان و بعد از یَومُ التَّروِیَه است به عنوان روز عَرَفَه معروف است . عرفات سرزمینی خارج از حرم و در حدود 21 کیلومتری شرق مکه واقع شده است .  این روز که پس از احرام  از آغازین روزهای انجام اعمال و مناسک حج می باشد ،  روزی است که حاجیان و زائران بیت الله الحرام از شهر مکه به صحرای عَرَفات می آیند و باید از ظهر تا غروبِ شرعی آن روز در سر زمین مقدّس عَرفَات وُقُوف کنند و این توقف از جمله ارکان حج می باشد که اگر حج گزار در آنجا هر چند مدت کوتاهی را توقف نکند موجب بطلان حجِّ او می گردد . عَرَفه با فهم و شناخت ویژه همراه است . در این روز انسان با دعا و راز و نیاز و تضرع و زاری به  پیشگاه الهی نسبت به خودش و به پرورگارش شناختِ خاصی پیدا می کند  . روز عَرَفَه از روزهای بسیار مهم است که امتیاز اصلی آن به دعا و راز و نیاز با حضرت پروردگار می باشد . روز عرفه با دعای عرفه حضرت اباعبدالله الحسین  (عَلَیهِ السَّلامُ)  پیوند و گره خورده است و دعای عرفه از دعاهایی است که ارزنده ترین معارف الهیه در آن گنجانیده شده است . روز عرفه از نظر قدر و منزلت و شرافت همسان لیلة القدر و شب قدر است . بر اساس روایات وارده اگر کسی از فیض و فیوضات شب قدر محروم شد و آمرزیده نشد ، امید آمرزیده شدنش در روز عرفه فراهم است و به عبارت دیگر  بعد از شب قدر  امیدوارترین لحظه ها برای استغفار و آمرزش گناهان و جلب رحمت الهی لحظات و ساعات خاصه  روز عرفه است .  روز عرفه  روز رهایی و  آزادی از آتش دوزخ و جهنمِ گناهان است . پیامبر اکرم (صَلَّی اللهُ  عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) در این باره فرمودند :  ما مِن یَومٍ أکثَرَ أن یُعتِقَ اللَّهُ فِیهِ عَبداً مِنَ النّارِ مِن یَومِ عَرَفَةَ . یعنی خداوند مُتعال در هیچ روزى از روزها به اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ رها و آزاد نمی کند . (صحیح مُسلِم ، ج 4 ، ص 107 ) . در این روز شریف و عزیز تمام نگاه و توجه باید به خداوند متعال باشد و هر چه می خواهیم  فقط باید  از درگاه حضرت پروردگار بخواهیم و طلب نماییم و از غیر او در لحظات و ساعات نورانی عرفه دل بکنیم و دل به او بسپاریم .  در روایت آمده است که حضرت امام سیّدالسّاجدین ، زین العابدین  (عَلَیهِ السَّلامُ) در روز عرفه صدا و ناله شخصی را شنید که گدایی می‌کرد . حضرت به او خطاب کرد :  وای بر تو !!  آیا در مثل چنین روزی (روز عرفه)از غیر خدا درخواست  و تقاضا می‌کنى  درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند ، امید سعادت و خوشبختی می‌رود .

آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

 * خصلتهای بارزحجت الأِسلام شهید جلال رستمی

***نسیم معرفت***

بسم الله الرحمن الرحیم

 * خصلتهای بارزحجت الأِسلام شهید جلال رستمی شاهیجانی رودسری گیلانی

حجت الأِسلام شهید جلال رستمی شاهیجانی رودسری گیلانی در سال 1347 در روستای کارسنگ شاهیجان از توابع شهرستان رودسر در یک خانواده مذهبی و متدیّن پا به عرصه گیتی نهاد . قابل توضیح است که روستای کارسنگ شاهیجان در قدیم و قبل از انقلاب از توابع رودسر بوده و بعد ها در تقسیمات جغرافیایی کشوری از توابع بخش دیلمان - پیرکوه در آمد و آدرس این روستا بدین قرار است :  لاهیجان _سیاهکل _ اِسپِلی _ دیلمان _ پیرکوه _کارسنگِ شاهیجان  .   شهید جلال رستمی در سن 13 سالگی  پدر و مادر خود را از دست داد . او تا سوم راهنمایی (سیکل) درس خواند و سپس در سال ( 63 _ 1362 ) جهت تحصیلات علوم دینی و حوزوی وارد حوزه علمیه لاهیجان شد و در آن سال ها مدیریت حوزه علمیه لاهیجان بر عهده حضرت آیت الله حاج شیخ قنبر مشفق لاهیجانی بوده است .  آیت الله شیخ قنبر مشفق لاهیجانی یکی از شخصیت های علمی و معنوی در شهر لاهیجان می باشد که از اوائل انقلاب تا سال (87  _ 1386) سال های طولانی مدیریت حوزه علمیه لاهیجان را برعهده داشت .  حجت الأِسلام شهید جلال رستمی چندین سال در این حوزه با جدّیت مشغول به دروس طلبگی شد و اینجانب سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی افتخار داشتم که مدت کوتاهی در مدرسه علمیه لاهیجان با ایشان هم حجره بودم . در آن مدت کوتاه چندین خصلت و  ویژگی بارز در ایشان دیدم که عبارتند از : 1-   اخلاص  2- تَدیّن 3- تَهَجّد  4- اُنس با قرآن  5-  تلاش و جدیت در درس و بحث 6- تواضع  7-  وقار  .  او اهل دعا و نیایش و شب زنده داری و قرائت قرآن بود . سیمای طلبگی و جذّابی داشت . حجت الأِسلام شهید جلال رستمی در تاریخ  10  /  9  /  1365 از شهرستان رودسر عازم جبهه های نبرد بر ضدّ  صدّامیان و کفّار بعثی در منطقه جنوب در استان خوزستان شد و سرانجام  در تاریخ  24  / 10  / 1365  در دفاع از کشور و سرزمین و میهن عزیز و  انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و دفاع از  دین و قرآن و اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)   به دست کفّار بعثی در منطقه خوزستان به فیض شهادت نائل آمد .  حَشَرَهُ اللهُ مَعَ الصُّلَحاءِ وَ السُّعَداءِ وَ الشُّهداءِ  .

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

دوازدهم مرداد 1398 .

  آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

http://nasimemarefat.parsiblog.com/Posts/5001/

***نسیم معرفت***

به نام خدا

در پاسخ  به سؤال یکی از فُضَلاء در رابطه با بُرهان صِدّیقین 

 * برهان صِدّیقین 

برهان صِدِیقین که در کُتب بزرگان از فلاسفه و حُکماء و عُرفاء ، یکی از استوار ترین براهین توحیدی و شناخت و معرفت به خداوند متعال  معرفی شده است و به شکل های مختلف تقریر شده ، آن است که بر مبنای اصالت وجود ، هر آنچه که در واقع و در خارج اصیل است و عینیّت و تحقق دارد ، وجود می باشد و چون حقیقت وجود ذو مراتب است لذا شدیدترین و قوی ترین و کامل ترین مرتبه وجود همان وجود حقّ سُبحانَه و تَعالی است  که هیچ نقص و نقیصه ای از عدم و بطلان و فنا و فناپذیری و تغییر و تَغیُّر و تحوّل و کمبود و فقر و نداری و احتیاج و نیاز و نیازمندی و ...  در او راه ندارد .  پس در این برهان از راه حقیقت وجود (با برهان لِمّی) نه از راه موجودات و برهان اِنّی ، به وجود حقّ تَبارَکَ و تَعالَی معرفت حاصل می شود و به عبارت دیگر ، واقعیّت و تحقّق هر موجودی به وجود است و چون وجود ، ذی مراتب است لذا مرتبه اَشدّ و اَکملِ آن ، عِلَّةُ العِلَل همه موجودات است و همه موجودات نیازمند اویند و او بریّ و مُبرّی و منزَّه از هر نقص و نقیصه و نیاز می باشد . حکیم نظامی گنجوی می گوید : زیرنشین عَلَمت کاینات - ما به تو قائم چو تو قائم به ذات * آنچه تغیُّر نپذیرد تویی - و آنکه نَمُردست و نمیرد تویی ...  .  در اَدعِیه مَأثُوره از ائمّه معصومین (عَلَیهِِمُ السَّلامُ)  نیز اشاره به این برهان شده است  همانند آنچه که در دعای ابو حَمزه ثُمالی که از طولانی ترین دعاهای سحرهای ماه مبارک رمضان است ،  آمده است  که حضرت سیِّد السّاجدین زین العابدین (عَلَیهِِ السَّلامُ) به پیشگاه الهی عرضه می دارد :   بِکَ عَرَفْتُکَ ، وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ ، وَ دَعَوْتَنِی إِلَیْکَ ، وَ لَوْلا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ . خدایا بواسطه تو  به تو شناخت و معرفت پیدا نمودم ، و تو مرا بر خودت دلالت و راهنمایی فرمودی و به سوی خود دعوت کردی  و اگر هدایت و راهنمایی تو نبود من نمی دانستم که تو که هستی ؟  معرفت و شناخت اهل بیت (عَلَیهِِمُ السَّلامُ) نسبت به خداوند مُتعال از راه معرفتِ «اِنّی و برهان اِنّ» نبوده است بلکه از راه برهانِ لِمّی و از راه حقیقت هستی و از خدا به خدا بوده است نه اینکه آنها از موجودات و مخلوقات و مصنوعات به خدا رسیده باشند . از پدیده ها به پدید آوَرنده رسیدن کار عموم مردم است نه صِدیقین و اوتاد و اولیای محض الهی و انبیای عظام و ایمه (عَلَیهِِمُ السَّلامُ) . و باید دانست که معرفت الهی برای غیر معصومین یا از طریق سیر در اَنفُس است و یا از طریق سیر در آفاق و معرفت از راه سیر در انفس دقیق تر و بالاتر از معرفت آفاقی می باشد و برای حضرات معصومین  (عَلَیهِِمُ السَّلامُ) ، معرفت الهی از نوع ( بِکَ عَرَفْتُکَ) می باشد . سیر آفاقی و از آثار به آفریدگار رسیدن از ابتدائی ترین راه معرفت به پروردگار عالم می باشد و از آنجا که انسانها با محسوسات و ملموسات خو گرفته اند و از بدو تولد تا زمان کهولت با اشیاء و پدیده های اطراف خود در ارتباط هستند روی این جهت خداوند در قرآن کریم به سیر آفاقی بیشتر توجه می دهد تا ضمیر خُفته انسانها از این طریق بیدار گردد و به شناخت  و معرفت پروردگار نائل گردند . در بحث برهان صدیقین بنابر اصالَةُ الوجودِ صدرایی ، سخن از حقیقت و واقعیت و عینیّت هستی است  نه هستی و واقعیتی که ذهن اعتبار می کند و به عبارت دیگر واقعیت دو قسم است :  1- واقعیت به معنای اخص که همان تحقق و عینیّت و حقیقت وجود خارجی است  2- و واقعیت به معنای اعمّ که شامل هر آنچه که در نفس الأمر تقرُّر و ثبوت دارد را نیز شامل شود . ذهنِ خلاق حتی برای عدم و بسیاری از امور اعتباری و انتزاعی محض هم نوعی تَقرُّر و ثبوتِ نفس الامری درست می کند و بحث ما در برهان صِدّیقین در این نوع از واقعیت نیست که هم وجود و هم عدم را شامل می شود بلکه واقعیت به معنای اخص مراد است که همان عینیت و حقیقت وجود می باشد . برخی در رابطه با برهان صِدّیقین  به جهت عدم امتیاز بین واقعیّت به معنای اخصّ و اعمّ و به جهت عدم توجه به این مطلبی که عرض کردم ، به مرحوم علامه طباطبایی اشکال کردند که اشکالشان نامقبول و مردود است . بنابراین در مسئله برهان صِدّیقین بنابر اصالة الوجود  فرقی بین حقیقت و واقعّیت نیست و اینکه بعضی ها  در رابطه با این  مسئله اشکال کردند  که  هر واقعیتی حقیقت نیست بلکه برخی واقعیت ها حقیقت است و برخی واقعیت ها حقیقت ندارد مثل «عدم» که واقعیت نفس الامری دارد ولی حقیقت خارجی ندارد پس واقعیت و حقیقت دو چیز است و با هم مغایرت دارند ، این اشکالشان ناشی از عدم توجه به آن نکته ای است که ذکر شد و در هر بحثی باید به جوانب آن همان بحث توجه شود و از حیطه و حدود آن نباید خارج شد و گرنه خلط مبحث یا مباحث می شود   و با عنایت به اینکه در محور برهان صِدّیقین مخصوصا بنابر اصالتِ وجودِ صدرایی توجه ما به حقیقت و عینیّت و تحقق و حقیقت وجود است لذا تفکیک بین حقیقت و واقعیت نامقبول است و طبعا اشکالی هم که در این خصوص  شده مردود است .

** آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی